Предыдущая публикация
Manga drujba tawlayotganlar kim mani guruhlarim orasiga kirib eng z6r statuslar hikoyalar latifalar degan guruhimga q6wilsa wuni drujbasini qabul qilaman qoganla uzur oma.
druzyamdagila silaham qa4on guruhga q6wilsela kn gaplawaman hurmat ila(admin_MADINA)
Следующая публикация
Комментарии 3
qiladi: “Juma tongida
onajonimning: “Bugun
muborak kun, vaqtli turib
ibodatingni qilgin,” degan
ovozidanuyg’onib
ketdim. O’rnimdan
turarkanman, ko’rgan
tushimni esalshga harakat
qildim. Tushimda
mashinani tez haydab
ketayotgan ekanman.
Birdan ro’paramda ikki
yo’l chiqdi. O’ng
tomondagi yo’ldan
shundayin bir nur
taralardiki,
hayratda qoldim. Qay
tomon yurishni bilmay
turganimda onajonim
uyg’otib yubordilar.
Namozdan keyin
nonushta qilgach, ishga
jo’nadim. “Yaxshi borib
kel o’glim! Doimo Allohni
yod et. Hech esingdan
chiqazmaginki, doimo u
Zot sening madadkoring
bo’ladi”, deya fotiha
berdi onam.
Boshlig’im Baxtiyor aka
juda jiddiy, salobatli kishi.
Birinchi ko’rganimda u
kishini oldilarida ozgina
dovdiradim ham. G’alati
odam ekan, birovni xafa
qilmaydi, maqtamaydi
ham. Nima demoqchi
ekanini ko’z qarashidan
bilaman. Yo’lda ket...Ещёguruhdagi hikoyaladan birini silaga namoyiw etmoq4iman kament wartmas bowqa guruhga q6wilila iltimos:Bir yigit shunday hikoya
qiladi: “Juma tongida
onajonimning: “Bugun
muborak kun, vaqtli turib
ibodatingni qilgin,” degan
ovozidanuyg’onib
ketdim. O’rnimdan
turarkanman, ko’rgan
tushimni esalshga harakat
qildim. Tushimda
mashinani tez haydab
ketayotgan ekanman.
Birdan ro’paramda ikki
yo’l chiqdi. O’ng
tomondagi yo’ldan
shundayin bir nur
taralardiki,
hayratda qoldim. Qay
tomon yurishni bilmay
turganimda onajonim
uyg’otib yubordilar.
Namozdan keyin
nonushta qilgach, ishga
jo’nadim. “Yaxshi borib
kel o’glim! Doimo Allohni
yod et. Hech esingdan
chiqazmaginki, doimo u
Zot sening madadkoring
bo’ladi”, deya fotiha
berdi onam.
Boshlig’im Baxtiyor aka
juda jiddiy, salobatli kishi.
Birinchi ko’rganimda u
kishini oldilarida ozgina
dovdiradim ham. G’alati
odam ekan, birovni xafa
qilmaydi, maqtamaydi
ham. Nima demoqchi
ekanini ko’z qarashidan
bilaman. Yo’lda ketar
ekanmiz, Baxtiyor aka
peshin payti uchrashuvi
borligini tayinladi. “Xo’p”
deyishimga qaramay,
meni “Bugun juma,
xo’jayinni uchrashuvga
olib
borsam, juma namoziga
ulgurmay qolaman, endi
nima qildim?”, degan o’y
qiynay boshladi.
Belgilangan uchrashuvga
boorish uchun
ketayotganimizda oldimda
turgan manzarani
ko’rib, hayratdan yoqa
ushladim: “Axir bu
tushimdagi yo’llar-ku!
O’ng tomondagisida
masjid, to’grida keti
ko’rinmas yo’l…”. odamlar
masjid tomon oqib
ketayotir. “Allohim menga
madad ber! Nima qilay,
moshinani masjid tomon
buraymi, yoki xo’jayinni
manziliga olib boraymi?!”
“Yo Parvardigorim, O’zing
meni qo’lla”, deya
moshinani masjid tomon
burdim. Baxtiyor aka
xayron bo’lib: “Qayoqqa
yurding, to’g’riga
ketishimiz kerak-ku?”,
dedi. Men: “Baxtiyor aka,
bugun juma, shundoq
juma namozini o’qib
chiqay”, deganimni
bilaman u kishining rangi
o’zgarib ketdi: “Jinni
bo’lganmisan, soat birda
muhim uchrashuvim
bor”. Bor kuchimni
to’plab:
“Baxtiyor aka, mana kalit,
men jumaga kech
qolamay”, degancha
masjid tomon yugurdim.
Yelkamdan tog’
ag’darilganday yengil
bo’ldim,
ta’riflashga til ojiz.
Azon aytildi, safga
qo’shildim. Ko’zlarim hech
narsani ko’rmas,
quloqlarim eshitmas edi.
Xuddi
Rabbimning qarshisida
yolg’iz turgandek edim.
Bu halovatni tushuntirib
berish qiyin.
Namozdan keyin
ko’zlarimda yosh bilan
duo
qildim: “Ey, Allohim, meni
hech qachon ikki yo’l
orasida qoldirma, O’zing
to’g’ri yo’ldan
adashtirma! O’zingdan
boshqaga muhtoj qilma!”
Duodan keyin o’zimga
kelib, sal narida o’tirgan
kishiga ko’zim tushdi.
Qo’lidagi uzuk tanish edi.
Hayajon ichra uning
yuzlariga boqdim. Ne ko’z
bilan qarayki, u boshlig’im
Baxtiyor aka edi. Juma
ayyomi bilan qutlab, meni
quchog’iga oldi…”