"...წუხელ ერთ ძველ კოშკთან ღამე ვათიეთ. სვანს ვეკითხები: რა კოშკია-მეთქი?
თამარისაო.
დღეს საღამოს შინ დავბრუნდი. მასპინძლის შვილისშვილის შვილი დაგოგავდა ეზოში, პაწია გოგონა.
მივეალერსე.
სახელი რა გქვია-მეთქი?
თამარიო.
ყვავილები ვნახეთ ჭიუხში. სვანს ვკითხე: რა ქვია-მეთქი?
თამარის თვალიო.
საქართველოში ხომ ყოველ მესამე ციხეს თამარი ჰქვია. ყოველ მესამე ქალს თამარი. მაგრამ მაინც მაჟრჟოლებს ამ სახელის გაგონებისას. თავისთავად კარგი და ცუდი სახელი არ არსებობს, მაგრამ ზოგი კარგადაა გამტფარი, რაღაც მაგიური გრძნეულებით გაჟღენთილი..."

კ.გამსახურდია. "მთვარის მოტაცება"